Coprofagie: Het wetenschappelijke woord voor het eten van poep. De term coprofagie komt van de Oud-Griekse woorden kopros (κοπρος) en phagein (φαγειν), wat respectievelijk ontlasting en eten betekent

 Waarom eten honden poep?

We gruwelen ervan en zien liever niet dat onze hond poep eet. Het verschilt per hond waar de voorkeur naar uitgaat; poep van zichzelf of van andere honden, vogelpoep, paardenpoep, kattenpoep en sommige honden kunnen heerlijk genieten van de inhoud van babyluiers. Maar waarom eten honden poep?

Wetenschappelijk onderzoek

De Universiteit van Wageningen heeft in 2005 onderzoek gedaan naar coprofagie bij honden. Bijna 2700 hondeneigenaren vulden een vragenlijst in. Wat opviel was dat maar 6% van de deelnemende honden helemaal geen poep eet. (Dat zou ook kunnen betekenen dat er relatief meer mensen deelnamen aan het onderzoek, juist omdat ze zelf met dit probleem te kampen hadden.) Iets anders wat opvalt is dat spaniëls, retrievers en waterhonden relatief meer poep eten dan andere rassen.

Een aantal cijfertjes:
6% eet de eigen poep,
9% eet poep van andere honden,
85% eet poep van andere dieren,
33% vertoont een combinatie van 2 van de bovenste 3 opties,
11,6% eet echt alle poep die hij tegen komt, ongeacht van wie het afkomstig is.

Mogelijke oorzaken van coprofagie kunnen zijn:
gedragsstoornis (stress, frustratie, verveling),
aangeleerd als pup tijdens het ontdekken van de wereld, maar het gedrag is nooit meer weg gegaan,
medische oorzaak (lever, alvleesklier),
mineraal- of vitaminetekort,
honger,
gewoon omdat het lekker is.

Poep kan gevaarlijke en soms zelfs dodelijke ‘ingrediënten’ bevatten voor honden. Denk aan parasieten of medicijnen.

Pas op voor paardenpoep, Als een paard pas ontwormd is, dan bevat de ontlasting van het paard de resten van het wormmiddel. Dit kan voor sommige honden dodelijk kan zijn. Dat laatste geldt met name voor Collies en Shelties!

Pas op voor mensenpoep, Het is te gek voor woorden, maar mensen poepen massaal in de straten van Amsterdam. Op sommige plaatsen is wel 20% van de uitwerpselen op straat van mensen, denk dan vooral aan dak- en thuislozen en junks. Als een hond de drol van een junk opeet dan krijgt hij dus ook drugs binnen!

Diarree door Giardia; veel voorkomend bij pups;
Giardia is de meest voorkomende maag-darmparasiet bij honden. Een Giardia-infectie is zeer besmettelijk en kan bovendien van dier op mens worden overgedragen. Het is daarom belangrijk een besmetting met Giardia snel te kunnen herkennen en behandelen. Daarnaast ligt bij Giardia herbesmetting op de loer, waardoor het belangrijk is de juiste hygiënische (voorzorgs)maatregelen te treffen. In dit artikel leest u wat u moet doen als u een Giardia-infectie bij uw hond vermoedt en hoe u de kans op (her)besmetting kunt verkleinen.

Giardia zijn eencellige maag-darmparasieten die diarree en braken kunnen veroorzaken. Het is de meest voorkomende maag-darmparasiet bij honden. Bij ongeveer 10-20% van de honden met diarree is Giardia de oorzaak. Giardia komt echter niet alleen bij honden voor, maar ook bij katten, konijnen, cavia’s en andere dieren. Het is bovendien een zoönose, wat inhoudt dat de ziekte ook van dieren op mensen kan worden overgebracht. Vooral kleine kinderen en mensen met een zwak immuunsysteem lopen risico. Als u er als gezond, volwassen persoon een goede hygiëne op nahoudt, dan is het risico op besmetting gering. Een Giardia-infectie – ook wel giardiasis genoemd – is zeer besmettelijk en verspreidt zich daarom snel op plaatsen waar meerdere honden samen zijn, zoals in kennels, asiels of uitlaatservices.

Besmetting met Giardia vindt altijd plaats via de mond. De parasieten belanden uiteindelijk in de dunne darm waar ze zich met behulp van een soort zuignap aan de darmwand vasthechten. De darmwand raakt hierdoor beschadigd, wat zichtbaar kan worden door de aanwezigheid van bloed in de ontlasting. In de darm delen de Giardia zich, waardoor ze zich razendsnel vermenigvuldigen. Aan het einde van de darm kapselen de parasieten zich in. Deze zogenaamde cysten verlaten vervolgens via de ontlasting het lichaam.

De cysten overleven tot ongeveer een week in de ontlasting van geïnfecteerde honden en tot enkele weken in de bodem of koud water. In een vochtige, koude omgeving kunnen de cysten zelfs enkele maanden overleven. Nieuwe besmetting vindt plaats wanneer honden besmette ontlasting opeten, van besmet water drinken of erin zwemmen of in contact komen met besmette honden, bijvoorbeeld wanneer ze deze likken want de cysten blijven vaak aan de vacht hangen. Aangezien Giardia vooral voorkomt bij pups is hun ontlasting vaak zeer besmettelijk.

Met name bij pups en honden met een verzwakt immuunsysteem kunnen de symptomen van een Giardia-besmetting duidelijk zichtbaar zijn. Ook gezonde, volwassen honden kunnen geïnfecteerd zijn, maar bij deze groep is een besmetting niet altijd zichtbaar omdat ze niet altijd duidelijke symptomen laten zien. Het meest voorkomende symptoom bij een besmetting met Giardia is hevige, terugkerende diarree die in sommige gevallen bloed- en/of slijmsporen vertoont. Dit wordt veroorzaakt doordat de darmwand van de hond is beschadigd. Jonge honden die besmet zijn, braken soms, verliezen gewicht, vertonen een vertraagde groei of kampen met huid- of vachtproblemen. De vacht oogt vaak vaal en dof. Indien een hond besmet is met Giardia, dan kan dit bestaande maag-darmaandoeningen verergeren en de ontwikkeling van andere klachten stimuleren.

Indien uw hond langdurig kampt met maag-darmklachten zoals braken en diarree, dan adviseren wij uw dierenarts te raadplegen. De dierenarts zal de hond eerst algemeen onderzoeken eventueel gevolgd door aanvullende onderzoeken zoals bijvoorbeeld ontlastingsonderzoek. De ontlasting (soms van enkele dagen verzameld) wordt beoordeeld op geur kleur en consistentie. Verder zal er waarschijnlijk gekeken worden naar parasieten en andere eventuele veroorzakers van afwijkende ontlasting. De dierenarts heeft diverse tests tot zijn beschikking om vast te stellen of er eventueel sprake is van een Giardia-besmetting, maar een negatieve test wil niet altijd zeggen dat er ook echt geen Giardia aanwezig is.

Als er sprake is van een Giardia-infectie, dan zal de dierenarts de hond behandelen met een wormenmiddel op basis van fenbendazole zoals Panacur of met metronidazol. Hierdoor zullen de in de hond aanwezige parasieten worden gedood. De fenbendazole dient drie opeenvolgende dagen te worden toegediend en wordt na twee weken nogmaals 3 dagen gegeven. Het kan raadzaam, zijn om de hond gedurende een periode (gemiddeld een maand) een licht verteerbare, energierijke voeding zoals de diverse Digestive varianten in ons assortiment. Deze voeding zorgt voor een minimale belasting van het maag-darmstelsel terwijl er tegelijkertijd voldoende voedingstoffen opgenomen kunnen worden.

Desinfecteren van de omgeving;
Het is belangrijk om tijdens en na de behandelperiode de uitwerpselen van de hond direct op te ruimen, zodat uw hond (of andere dieren) er niet meer mee in contact kunnen komen. Om herbesmetting te voorkomen, raden wij aan om ook de ligplaatsen van de hond goed te desinfecteren door de dekens, mand en speeltjes heet te wassen (indien mogelijk) of te reinigen met bijvoorbeeld een stoomreiniger. Daarnaast is het belangrijk om ook de eet- en drinkbakken met kokend water te reinigen. Giardia sterft namelijk pas bij minimaal 70 graden.

Tevens is het belangrijk om de hond zelf ook grondig te reinigen door hem of haar te wassen met een hondenshampoo. In de vacht van het dier kunnen zich namelijk nog cystes van Giardia bevinden die, door bijvoorbeeld oplikken, herbesmetting kunnen veroorzaken. Wanneer u de hond niet kunt wassen, dan kan het ook helpen om de hond regelmatig te kammen. Uiteraard is het wel belangrijk om de kam na afloop weer goed te ontsmetten met kokend water of een stoomreiniger. Met name bij langharige honden kan het helpen om de haren rond de anus kort te knippen, zodat dit gebied gemakkelijker kan worden schoongehouden.

Giardia is besmettelijk ook voor mensen, dus is goede persoonlijke hygiëne is erg belangrijk. Het is daarom van belang uw handen grondig te wassen nadat u de hond hebt aangeraakt. Daarnaast moeten alle honden en katten gelijktijdig worden behandeld wanneer er sprake is van een Giardia-infectie, ook wanneer er bij de andere dieren geen symptomen worden waargenomen. Voor katten geldt wel een ander behandelschema

Rollen in poep; In paniek kijk je toe. Je hond heeft die koeienvlaai eerder gespot dan jij en voor je het weet ligt hij er middenin te rollen. Waarom? Ook hier zijn verschillende theorieën over. Bedenk hierbij wel dat wat voor ons stinkt en vies is, door honden anders wordt ervaren. Je zou je ook de vraag kunnen stellen: waarom rollen wij NIET in poep. 😉

Mogelijke redenen: maskeren van eigen geur (met poep van herbivoren) zodat ze niet opgemerkt worden tijdens het jagen, gedragsstoornis (stress, frustratie, verveling, aandacht vragen), maskeren van een luchtje wat voor honden onprettig kan ruiken, denk aan shampoo of parfum.