Waarschijnlijk hebben we allemaal weleens advies gevraagd op Facebook en gekregen. Je zit misschien met het gedrag of de gezondheid van je hond in je maag en weet zo een-twee-drie geen oplossing meer te bedenken. Of je hond doet dingen die je niet kunt oplossen vanwege gebrek aan objectiviteit, bijvoorbeeld omdat je gevoel je daarin belemmert. Je gaat dan op zoek naar advies en Facebook is daarbij een handig hulpmiddel met direct resultaat qua reacties. Voor je het weet, reageren mensen met adviezen, meningen en opvattingen. De vraag is: zit er daadwerkelijk iets voor je tussen? Sluiten de adviezen aan bij je oorspronkelijke hulpvraag of is het toch niet helemaal wat je had verwacht?

Quick fix

Iedereen weet het inmiddels: in hondenland is er steeds meer vraag naar een snelle oplossing van een probleem, oftewel de Quick Fix. Niet alleen bij de hondeneigenaren, maar ook bij de hondenprofessionals die hulp bieden in welke vorm dan ook. Het is een van de redenen waarom we social media aangrijpen. We kunnen niet meer wachten, het moet nú gebeuren en we willen ook nú een oplossing voor onze problemen.

Vraag jij vaak advies op Facebook? Dan is het de moeite waard om eens uit te zoeken in welk tijdsbestek jij dat advies vraagt. Je zult erachter komen dat je meestal vanuit een zekere ‘urgentie’ en een opspelende emotie handelt. Je weet dat je meestal direct reactie krijgt op je geposte vraag. De ervaring leert dat even wachten met advies vragen en er nog een nachtje over slapen, het gevoel van urgentie doet afnemen om je vraag op Facebook te zetten. Je gaat dan op zoek naar andere hulpbronnen die je meer zullen opleveren.

De Quick Fix-reactie speelt ook vaak mee aan de kant van degene die advies geeft. Adviezen en meningen geven op basis van opspelende emotie is op social media eerder regel dan uitzondering. Dit zorgt ervoor dat deze adviezen gekleurd zijn en daar heeft de vragensteller helemaal niets aan.

De risico’s van advies vragen op Facebook

Door advies te vragen op Facebook proberen we anderen een probleem te laten oplossen waarvan we zelf denken er geen oplossing voor te hebben. In hondenland betekent dit dat we ons netwerk van hondeneigenaren aanspreken. We hopen daarmee verder te komen in de training van de hond.

Maar misschien heb je wel gemerkt dat het gouden antwoord er nooit bijzit als je op deze manier advies vraagt. Hoe uitgebreid je het probleem ook uitlegt, de lezer krijgt nooit het complete plaatje. Zelfs al plaats je er foto’s of een videofilmpje bij, je geeft altijd maar een deel van de informatie. Daar komt nog bij dat de beschrijving die jij geeft ook nog eens gekleurd is door je eigen referentiekader en daarom dus ook niet meer objectief. Zo passen de gegeven adviezen eigenlijk nooit in jouw kijk op de wereld en heb je er uiteindelijk weinig aan. De meestal goedbedoelde adviezen roepen misschien zelfs weerstand bij je op en voor je het weet, schiet je in de verdediging. Gevolg: je voelt je niet begrepen en je haakt af.

Voorbeeld

Iemand plaatst onderstaande foto van zijn agressieve hond op Facebook. Deze hond zou oma aanvallen en willen bijten. De vraagsteller vraagt om advies hoe om te gaan met dit agressieve gedrag. Mensen reageren hierop met allerlei agressie-gerelateerde adviezen. Echter de volledige context ontbreekt, want zou je deze hond live zien, dan zou je als gedragskenner al snel kunnen zien dat agressie geen rol speelt bij dit gedrag. Deze hond is juist blij dat oma op bezoek komt en begroet haar met een vriendelijk ‘speelgezichtje’ door zachtjes in de ‘lucht’ te bijten. Alle gegeven adviezen slaan dan de plank mis.

Natuurlijk kan het zijn dat je door bepaalde adviezen op een idee wordt gebracht van waaruit je verder zoekt. En uiteindelijk kom je dan alsnog helemaal zelf achter de oplossing. Je kunt namelijk meer dan je denkt, je hebt immers een breed scala aan ervaringen en herinneringen, oftewel je eigen hulpbronnen. Facebook kan hooguit fungeren als eenvoudig hulpmiddel om je bijvoorbeeld even in een andere richting te laten denken. Niet meer dan dat. Adviezen moeten bij je passen en oplossingen moeten uit jezelf komen, anders kun je ze niet overbrengen en komen ze niet aan. Facebook is een te magere en eenzijdige bron voor échte hulp.

Alternatieven voor het vragen van advies

Voordat je advies vraagt op Facebook, is het handig om jezelf de volgende vragen te stellen:

• Wat is mijn doel om advies te vragen?
• Wat wil ik ermee bereiken?
• Kan ik niet op een andere manier advies vragen? Je kunt altijd een gedragstherapeut of een dierenarts vragen voor advies. Hij/zij kan dan advies geven ná het zien van de hond in kwestie.
• Wil je eigenlijk wel advies of ben je meer uit op begrip en erkenning voor wat je tot nu toe hebt gedaan aan het probleem?
• Of is het juist om meer informatie te verzamelen en heb je eigenlijk dat advies helemaal niet nodig?

Een mooi gezegde: neem geen advies aan van degene die zelf geen verantwoordelijkheid voor dit advies hoeft te dragen!

De risico’s van advies geven op Facebook

Bij advies geven vertel je de ander wat hij of zij zou moeten doen, op basis van jouw mening en ervaring. Op social media vieren voor- en waardeoordelen hoogtij. Iedereen heeft een mening en verkondigt deze luid en duidelijk. Ook bij het geven van advies komt ‘oordeel’ om de hoek kijken. Je geeft advies vanuit je eigen waarden en normen en kunt zo voorbijgaan aan wat er wérkelijk speelt. Jouw emoties en jouw gevoelens wegen mee in het advies, maar die worden vaak niet herkend of gedeeld door de ander, wat tot vervreemding en onbegrip leidt.

Natuurlijk kun je advies geven naar aanleiding van een eigen, vergelijkbare ervaring. Echter, het gevaar schuilt erin, dat dit advies niet passend is voor het probleem van de ander.

Elke situatie is uniek, elke hond en elk mens is uniek. Wordt het geven van advies omgezet naar het delen van vergelijkbare ervaringen, dan kan de adviesvrager daar kracht en inspiratie uit putten. Vervolgens kan deze zijn eigen oplossing vinden.

De kunst van het vragen stellen en meer…

Wat kun je dan wel doen als je toch wilt antwoorden op een hulpvraag?

Stel vragen! Dit helpt je een beter beeld te krijgen van de probleemsituatie. Doe dit zonder oordeel en zonder je eigen emoties erin te schrijven. Die doen er namelijk niet toe, het gaat om de ander!
Stem af op wat de ander schrijft en gebruik dezelfde woorden als de vragensteller om meer te weten te komen over het probleem.

Lukt het niet om via bovenstaande tot meer informatie te komen, onthoud je dan liever van advies op Facebook stel voor op een andere manier contact te maken.

Tip: leer meer te antwoorden in plaats van te reageren!

Samenvatting

Advies vragen op Facebook brengt behoorlijke risico’s met zich mee. Adviezen worden gegeven op basis van jouw informatie, maar zijn over het algemeen gekleurd, vol oordelen en vanuit een eigen mening gegeven.
Bij het geven van advies op Facebook sla je eigenlijk altijd de plank mis. Er ontbreekt meestal noodzakelijke informatie om goed te kunnen adviseren bij een probleemsituatie met honden.
Er zijn veel alternatieven voor het vragen om advies op Facebook, waarvan het vragen om het delen van ervaringen wel een van de belangrijkste is. Van daaruit kun je verder en je eigen oplossingen voor het probleem gaan bedenken!

“People don’t always need advice, sometimes all they really need is a hand to hold, an ear to listen, and a heart to understand them”.

Bronnen

www.nlp-groningen.com
Boek: ‘De bijzondere reis van een prikkel’ over Neuro Linguïstisch Programmeren van Bouke de Boer
Boek: ‘Haal het beste uit jezelf’ van Robert S. Benninga

Geschreven door

Catelijne Dröge, NLP-coach voor hondenprofessionals, kynologisch gedragstherapeut en hondentrainer.