U kent het vast wel de hond die wordt lastig gevallen door een andere hond omdat hij overenthousiast is, de Bully ook wel genaamd.
De bange hond (aangelijnd) waar de andere hond naartoe gaat of op af rent.
Loslopende honden zonder manieren.
Het is enorm belangrijk dat u uw hond sociale vaardigheden aanleert. Wij mensen zijn ook sociale wezens maar ook wij leren alstublieft en dank je wel te zeggen en om ons voor te stellen.
Dit moet ook de (jonge) hond aanleren.
Laat hem dus regelmatig wisselende contacten opdoen met verschillende soortgenoten en het doe dit het liefst los.

Kom op cursus bij de hondenschool om de vaardigheden aan te leren onder begeleiding en bij probleem gedrag, zoals uitvallen aan de lijn, neem is contact op, want ook hier is wat aan te doen.
Vaak zijn dit n.l. bange honden die zichzelf zijn gaan verdedigen en roepen eigenlijk heel hard HELP. Ga weg….
Vooral bij kleine honden zie je dit veel gebeuren. Door gebrek aan socialisatie met soortgenoten (en mensen etc) worden ze enorm bang.

Wilt u met plezier wandelen de jaren dat u uw hond heeft, maar o zo belangrijk gunt u dit ook uw hond gun hem een gedegen socialisatie.

Voor meer informatie, bel of mail gerust.     

De bruin witte hond verteld de zwarte ik vind het spannend wat je doet, doe a.u.b. voorzichtig. Hij kijkt n.l. weg kalmeert hiermee de zwarte hond en hij verstart.  

Ze kan wel wat hebben hoor, ze is grootgebracht met doggen’ galmt het door het zomerse bos. De zin bereikt een hondenliefhebber die vanuit de verte een Border Terriër een onvrijwillige driedubbele achter- en zijwaartse salto ziet maken, terwijl een grote Labradoodle puber – in zijn ogen – fantastische leerervaringen opdoet.

De hondenliefhebber ziet het met lede ogen aan en versnelt haar pas. De Labradoodle kegelt onderwijl lustig door en ontdekt dat zo’n klein harig ding echt de ideale voetbal blijkt om de energie kwijt te raken die hij heeft opgespaard tijdens het negen uur alleen thuis zijn.

Om de Border Terriër en zijn voetballende soortgenoot heen, staat een keuvelend gezelschap. Een gezelschap dat het roerend met elkaar eens is. Ze kijken vertederd naar de ‘ram-en-beuk’-sessie van de puber, er klinkt een ‘Wat hebben ze het leuk he!’ en er wordt eenstemmig geknikt. De Border Terriër is het als enige niet eens, maar wordt gehoord noch écht gezien.

Behalve dan door die vanuit de verte toesnellende hondenliefhebber. Wanneer ook de andere aanwezige honden een gevaarlijke interesse krijgen in de flikflaks die de Border Terriër nu afwisselt met vruchteloze (steeds weer geblokte) vluchtpogingen, is die – inmiddels bijna rennende – hondenliefhebber eindelijk binnen gehoorsafstand van de groep. Ze roept hard dat haar honden een zeer besmettelijke ziekte hebben en dat ze er binnen vijf minuten zijn.

De groep spat verschrikt uiteen. Links en rechts worden honden in de kraag gegrepen en slaan de kletskousen op de vlucht, met hun viervoeter stevig in de kraag gegrepen. Allen. Op twee na. De mevrouw van de Border Terriër hoeft haar hond niet in de kraag te grijpen. Die zit tussen haar benen vastgeplakt van angst. De enige ander die het groepsgedrag niet volgt, is de begeleider van de Labradoodle. Deze dame krijgt die kans niet. Simpelweg omdat ze met geen mogelijkheid haar hond te pakken krijgt. Ze kijkt de hondenliefhebber paniekerig aan. ‘Je houdt je honden bij hem weg hoor, ik wil niet dat mijn schat ziek wordt!’ dreigt ze met een uitgestoken vinger. Maar dan ziet de Labradoodle een eekhoorn en vliegt de bosjes in. Zijn begeleider volgt gehaast. 

Er verschijnt een stille glimlach op het gezicht van de hondenliefhebber. Ze roept twee honden vanuit wachtstand van achter de bosjes wat verder weg. Terwijl die vrolijk aankomen, nadert uit een zijpad een mevrouw met haar herder. Deze hondenbaas wist niet hoe ze de keuvelgroepbarrière moest passeren en had verkozen het verloop van de situatie af te wachten op een veilige plek.

‘Zijn ze echt ziek?’, vraagt ze voorzichtig van een afstandje aan de hondenliefhebber.

Haar glimlach wordt daarop breder. ‘Ja!’, klinkt het. ‘Maar het is niet altijd besmettelijk. Ze lijden aan “kan-niet-meer-tegen-onwetend-itis”’. De herderbaas glimlacht nu net zo breed en samen lopen ze in alle rust met hun honden een eindje op.

Meer weten over hondenomgangsvormen? Of ook last van “kan-niet-meer-tegen-onwetend-itis”? bron; hondenbescherming.nl