Ik had het mis

Jaren was ik in de veronderstelling dat ik mijn hond het grootste plezier deed als we een grote wandeling maakten in het buitengebied. Lekker los lopen, snuffelen en genieten van het mooie uitzicht. Mijn hond komt uit het buitenland waar ze een tijdje op straat heeft geleefd, dus ze weet wat vrijheid is. Ik hoop haar hier gelukkig te kunnen laten zijn door haar die vrijheid te geven op plaatsen waar dat is toegestaan, niet aangelijnd, vrij als een zwerfhond.

Vanuit mijn huis zijn er meerdere losloopwandelingen mogelijk. Een luxe dus. Ik kan rondom het dorp over landweggetjes wandelen waar bijna geen verkeer komt, dan is er nog de dijk langs de rivier en er is een losloopgebied ten Noorden van het dorp. Volop keus om los te lopen.

Maar wat schetste op een dag mijn verbazing? Als mijn hond zelf mag kiezen hoe we lopen, kiest ze een hele andere, in mijn ogen onaantrekkelijke route!

Dit had ik niet verwacht!

Het was een grote verrassing toen ik erachter kwam dat mijn hond regelmatig de voorkeur geeft aan een wandeling door een woonwijk, aangelijnd! De route wordt dan vooral gekenmerkt door parkeerplaatsen, rijtjeshuizen en héél veel steegjes (zie foto verderop). Iedere steeg die ze ziet, moet ze in.

Wat gebeurde er bij A, B en C tijdens de wandeling?

• A: Een kruising waar we zeker 3 minuten hebben stil gestaan. Met een natte neus in de lucht en met gespitste oren werd de omgeving goed waargenomen, kop naar links en dan weer naar rechts, kijkend in de straten die samenkomen bij deze kruising. Uiteindelijk zijn we hier rechtsaf geslagen.
• B: Dit blok huizen hebben we meerdere keren omcirkeld, heen en weer, over de straat, dan weer over de stoep en dan door een steeg. Veel geuren, bij één huis zat een kat in de voortuin. Ook zéér de moeite waard om meerdere keren langs te lopen.
• C: Een reactieve hond achter een hek. Mijn hond wilde daar liever niet langs en besloot linksaf te slaan.

Wat valt tijdens zo’n wandeling extra op?

• Een aantal straten zijn we meerdere keren gepasseerd. De ene keer kwamen we van rechts, dan weer van links na een blokje om en vervolgens vanuit een steeg. De mensen van de plantsoenendienst zullen gedacht hebben; “Daar heb je die vrouw met die hond alwéér!”
• Heen en weer lopen over hetzelfde stuk; een steeg inlopen, halverwege omdraaien om vervolgens bij de uitgang toch maar weer terug de steeg in te lopen.
• Beslissingen nemen op het moment zelf; “Waar zal ik nu eens heen gaan?”, wij mensen hebben vaak al een geplande route in ons hoofd. Het doel is vaak een losloopveldje, een rondje rond de kerk of een wandeling van een half uur. Een hond maakt zulke plannen niet.
• Zomaar ergens stil staan en rondkijken, niet alleen met de ogen, maar vooral ook met de oren en neus. Er wordt duidelijk de tijd genomen om de omgeving op te nemen. Er wordt wel eens gezegd dat honden in het nu leven en dat zie je duidelijk tijdens zo’n wandeling. Wij mensen zijn vaak met 1001 dingen bezig, we kunnen in dat opzicht een voorbeeld aan onze honden nemen.

“Ik sta even stil en dat is een hele vooruitgang.” ~ Bertold Brecht

Het mooie is dat mijn hond op een bepaald moment voldaan is en uit zichzelf huiswaarts keert!

Het belang van geur

Maar waarom nou toch die woonwijk en niet het mooie groene buitengebied? Geur is het antwoord! In deze woonwijk wonen meerdere honden die overal hun geur achterlaten. Er valt veel te snuffelen! De feromonen in de urine van andere honden hebben een emotionele betekenis voor een hond, ze zeggen iets over de ander; leeftijd, geslacht, emotie, vruchtbaarheid en nog veel meer wat voor ons eigenlijk ongrijpbaar is. Blijkbaar bieden de steegjes veel informatie over welke honden daar wonen en hoe het met ze gaat. Ook wonen er in deze buurt katten, mijn hond is daar dol op, dus dat kan ook zeker een reden zijn om juist daar te gaan wandelen.

Dat mijn hond veel interesse heeft in met name de stegen, heeft waarschijnlijk ook met geur te maken. Het is hier nagenoeg windstil en er komt geen verkeer doorheen, waardoor de geuren bijna niet verplaatst worden en dus ook meer geconcentreerd zijn. Wellicht dat veel honden via de poort naar buiten gaan en daar ook meteen hun eerste plas doen?

Waarom je hond zelf laten kiezen?

Het leuke is, dat je je hond beter leert kennen en zo beter tegemoet kunt komen aan zijn behoeften. Voor een hond is het ook een verrijking om zelf keuzes te kunnen maken. Het maakt een hond zelfverzekerder en het geeft ze ook meer controle over de omgeving. Ze kunnen er bijvoorbeeld ook voor kiezen bepaalde situaties juist te vermijden zoals die reactieve hond in de voorbeeldwandeling. Dat is niet onbelangrijk!

Er zullen mensen zijn die zeggen dat hun hond niet in staat is zelf keuzes te maken. Dit heeft vooral te maken met het feit dat honden gewend zijn onze keuzes te volgen. We geven ze in het algemeen zelden de kans zelf te kiezen. Geef het tijd en je zult ontdekken dat iedere hond dit kan. Vertrouw op je hond!

Er zullen ook mensen beweren dat je zelf altijd de controle moet houden, omdat je anders een dominante hond krijgt. Dit is een fabel, het zal juist de band met je hond versterken als je op deze manier samenwerkt. Bedenk dat wij als mens sowieso altijd de eindbeslissing nemen in het leven van een huishond. Wij bepalen wanneer er gewandeld wordt, wanneer een hond eet, waar hij slaapt, wanneer hij aandacht krijgt etc. Je bent, of je het nu wil of niet, toch altijd de baas. Je hond zelf een wandeling laten bepalen, verandert daar niets aan. Je maakt je hond er wel gelukkiger door!

Voorkeuren verschillen per individu

Natuurlijk werkt het bij honden hetzelfde als bij mensen, iedere persoon is verschillend en heeft andere behoeften. Misschien heb jij een reu en zal hij de route kiezen waar veel teefjes wonen of heb je een hond die graag zwemt, dan zal hij de route kiezen waar veel water is. Een hond op leeftijd zal waarschijnlijk een kortere route kiezen dan een jonge hond die nog veel energie heeft. Voorkeuren zullen ook nog eens variëren van moment tot moment; o.a. weersomstandigheden en hoe je hond zich op het moment voelt beïnvloeden de keuzes.

Bij splitsingen en kruisingen kan het gebeuren dat je hond stil gaat staan om de omgeving te scannen of dat hij jou gaat aankijken. Dit laatste komt omdat hij gewend is dat jij meestal de keuzes voor hem maakt tijdens het wandelen. Wacht rustig af, dat kan best een aantal minuten duren, als het heel lang duurt, dan kun je je hond aansporen te gaan lopen; “Ga maar” of je zet een eerste stap zodat er weer beweging in komt. Probeer wel te vermijden dat je de keuze van de hond beïnvloed. Dit zal op den duur steeds vlotter gaan zodra je hond gaat begrijpen dat hij zelf mag kiezen.

Wat ook belangrijk is, is dat je de lijn zoveel mogelijk slap laat hangen. Spanning op de lijn kan de keuze van de hond beïnvloeden. Hij kan dan gaan denken dat jij bijvoorbeeld naar links wilt en die aanwijzing opvolgen.

Heb vooral plezier in deze ontdekkingstocht met je hond! Het is een genot om te zien hoe je hond zich vrij beweegt, zeker als je ziet dat hij er meer zelfvertrouwen door krijgt.

Na afloop zal je hond voldaan en moe zijn. Je krijgt er dus ook nog eens een ontspannen, blije hond voor terug!

Credits

Dit artikel is geschreven door Debby van Dongen.